“Kami ada menawarkan khidmat sex ataupun rumah urut”. Selepas mendengar perkataan tersebut, secara automatik kita akan mengaitkan wanita dengan perlakuan tersebut. Namun, apakah yang bermain di fikiran anda sekiranya lelaki yang menawarkan perkhidmatan tersebut? Pernahkah anda mendengar istilah jantan upahan atau lebih dikenali “Money Boy”?
Money Boy adalah lelaki yang menawarkan khidmat kepada pelanggan lelaki dan wanita. Golongan ini berbekalkan wajah ‘jambu’ selain bertubuh maskulin mirip ‘Abang Sado’, segelintir lelaki muda dikesan bergiat aktif meraih pendapat puluhan ribu ringgit sebulan dengan menawarkan khidmat sebagai teman lelaki upahan atau ‘Money Boy’ sehingga membawa ke hubungan ranjang (Metro Ahad, 2015).
Money Boy, menawarkan layanan istimewa kepada kaum sejenis dan juga wanita dengan merangkumi sesi urutan dan seks dalam tempoh tertentu. Selain itu, golongan ini juga turut berfungsi sebagai ‘escort male’ atau lelaki pengiring kerana bersedia diupah menjadi peneman untuk membeli-belah atau bercuti di luar negara menerusi bayaran bernilai ribuan ringgit. Mereka biasanya mengenakan caj bermula antara RM200 hingga RM3,000 bagi sesi sejam sehingga seminggu (Iskandar Shah, Siraj & Mohamad Hanafis, 2015).
Aktiviti ini membabitkan penuntut Universiti Awam serta Kolej. Namun, selain penuntut, golongan kakitangan swasta dan profesional yang berusia dalam lingkungan 20 an turut menyertai aktiviti ini. Saya tertanya-tanya apakah yang ingin dikejar dan dicapai sedangkan golongan ini telah bekerja dan mempunyai gaji?
Untuk pengetahuan anda, golongan ‘Money Boy’ kini semakin berani mengiklankan diri melalui laman sosial dengan menunjukkan wajah dan tubuh yang seksi sehingga sanggup berbogel serta hanya berseluar dalam semata-mata untuk menarik perhatian pelanggan. Malah ada yang membuat iklan di internet dengan memaparkan nombor telefon untuk berkomunikasi dengan lebih lanjut.
Tetapi, adakah golongan ini patut dipersalahkan atau di sisihkan? Adakah desakan hidup menyebabkan mereka mengambil jalan singkat untuk menjana pendapatan yang lumayan? Apakah mereka tidak layak untuk berubah atau diberi peluang untuk memperbaiki diri? Tidakkah mereka takut akan dosa? Walaupun mereka tahu bahawa hubungan tersebut mempunyai kesan buruk, namun, mereka tetap melakkan aktiviti tersebut. Ada sesetengahnya mempunyai niat untuk berhenti dan bertaubat daripada melakukan aktiviti ini.
Namun, menurut Utusan Online 2013, apabila ditanya, tidak mahukah berubah ke arah yang lebih baik , Zack terdiam sebentar selaku berfikir sebelum berkata, "siapa yang tidak mahu berubah, saya pun tidak mahu selama-lamanya hidup bergelumang dalam dosa seperti ini tetapi masyarakat mahukah menerima keadaan kami. "Masyarakat selalu memandang kami hina, tetapi tidak mahu pula membantu kami pulang ke pangkal jalan malah menuduh kami yang bukan-bukan sedangkan kehidupan saya ini berpunca daripada sikap orang tua yang menyakiti saya sehingga menimbulkan dendam dalam diri,".
Tetapi timbul persoalan dalam minda saya, adakah wujudnya peluang mereka untuk berubah walaupun menerima segala kutukan dan cacian? Adakah masyarakat sudi menerima golongan ini dan membimbing mereka kearah kebaikan? Adakah masyarakat yang harus dipersalahkan?